Zocha, matką nie jestem, ale się wypowiem;) Jak chcecie wychować kolejne pokolenie narcyzków, to dopuszczaj tatusia do wszystkich ich sfer życiowych… a tak serio, myśle, że jeśli Ty już te relację zakończyłaś i poznałaś płynące z niej zagrożenia, intuicja powinna podpowiadać Ci sama, czy to co szanowny tatuś ma w głowie, zaszkodzi Waszym dzieciom czy nie. Pamiętaj, że dzieci to przedłużenie narcyza (on się wcale nie będzie jakoś bardziej pilnował ze swoją naturą, bo to bezbronne dzieci -przeciwnie, narcyz jeszcze bardziej traktuje dzieci jako swoją własność i projektuje na nich swoje chore niespełnione ambicje). Dzieciaki niestety nie są w stanie obiektywnie oceniać taty, więc to cholernie ciężka sytuacja jak im wytłumaczyć, że kontakt z nim nie jest dla nich najlepszy. Tu powinien chyba wkroczyć dobry psycholog dziecięcy. Narcystyczny ojciec zawsze stawia wysokie wymagania, a dzieci, by zasłużyć na jego miłość i aprobatę, będą ciągle w trybie zadowalacza, co skrzywi im psychikę na zawsze. Otoczenie niestety tez nie pomaga, bo wszyscy tatusia kochają, a dziecko obserwuje i na tym się opiera. Gdy widzi podziw innych dorosłych w kierunku swojego taty, dostrzega w nim jeszcze większy autorytet, niż tam w ogóle jest. Może stać się też tak, i znam takie przypadki, że Ciebie dzieci nigdy nie docenią, choć będziesz się dwoić i troić, żeby im zapewnić miłość i bezpieczeństwo, a tatuś nie robiąc nic i tak będzie tym najlepszym, na piedestale i zbierał zachwyty dzieci. Jest to bardzo krzywdzące dla drugiego rodzica, ale lepiej się na taki scenariusz przygotuj… Nikt nie mówi, że masz nastawiać dzieci przeciwko niemu, ale moim zdaniem ograniczenie opieki, aby nie mógł wywierać na nie ciągłego wpływu to część zdrowej taktyki-resztę pewnie podpowie psycholog dziecięcy. Życzę dużo wytrwałości.
.
